Ҡыуып етте

Шаяртыуҙы төрлөсә ҡабул итергә була. Ҡайһы берәүҙәре йөрәкте туҡтата яҙа. Эштән һуң өләсәйемә барҙым да, ҡайтып барам. Әлибаев урамы буйлап күтәрелеп киләм. Сәғәт туғыҙ тирәһе булһа ла, машиналар ғына ара-тирә үтә, кешеләр күренмәй. Ә миңә ҡараңғы тыҡрыҡҡа боролорға. Ғәҙәттә мин ҡурҡмай торғайным. Ә был юлы ниңәлер шомло. Тыҡрыҡҡа боролғас артымдан кемдеңдер килеүен ишетеп ҡалдым. Мин аҙымдарымды шәбәйттем. Арттан килеүсенең дә шәбәйеүен һиҙәм. Мин йүгерә-атлай башланым. Шул саҡ арттан: “Ҡыуып етеп барам”,-тигән ҡурҡыныс тауыш ишеттем. Ҡотом осоп йүгереп киттем. Арттан килгән ир ҙә йүгерә башланы. Бына миңә яҡынлашты, мин ҡурҡышымдан күҙҙәремде йомдом. Ә ул: “Ҡыуып еттем һәм үтеп тә киттем”,-тип шарҡылдап көлдө лә, артабан китте. Ә мин бер килке тын да ала алмай бер урында торҙом, йөрәгем сығырҙай булып тибә. Кешеләр, бына шундай шаяртыу буламы инде?!