Мин яман булып ҡалдым

Ҡәйнешемдән өсөнсө ҡатыны айырылып ҡайтып китте. Әмәлгә, быныһынан балаһы булып өлгөрмәне. Сөнки тәүге ике ҡатынынан булған улдарына алимент түләмәҫ өсөн эшкә урынлашмай. Иң аптыратҡаны: был юлды уға ҡәйнәм өйрәтә, йәнәһе, һине эшкә һанамай айырылғастар, балаларын да үҙҙәре ҡараһын. Ә улының туҡтауһыҙ эсеүе, аҡса эшләмәүе һаналмай!

Өсөнсө килен ҡайтып киткәндең икенсе көнөнә ҡәйнеш беҙгә килеп ингән. Уның иремә: “Их, ағай, ул да булдымы тормош! Ҡатыным булғанда эсергә бирмәй ине, хәҙер эсергә бар ҙа – закускам бөтөнләй юҡ. Ҡана, еңгәйҙең берәй банка салатын биреп ебәр әле”,-тигәнен ишетеп, ҡыуып сығарҙым.

Хәҙер ҡәйнәмә мин яман булып ҡалдым. "Баҙ тулып ултырған банкаңдың береһен бирһәң, астан үлер инеңме?!"-тип әрләп ташланы. Ә әрәмтамаҡ улының бер ғәйебе юҡ!

Ҡ.