Теләктәр тормошҡа ашҡанын оноттма

Бер ҡатын йәне көйөп уйланып ултыра: “Ирем ялҡау, балаларым насар уҡый, тәртипһеҙ, етәксе минең эшемде күрмәй, ярлылыҡта йәшәйем...”

Ҡатындың артында баҫып торған фәрештәһе барыһын да һүҙмә-һүҙ яҙып алып торған да: “Быларҙың барыһы ла уға нимәгә кәрәк икән? Бик сәйер теләктәр әлбиттә, тик ни эшләйһең-үтәргә кәрәк”,-тип уфтанып ҡуйған.

Дөрөҫ хыял йөрөтәйек, тик яҡшы уйҙар булһын йөрәгебеҙҙә...