Кисерегеҙ

КИСЕРЕГЕҘ

Зөһрә Фәйзуллина көйө һәм һүҙҙәре.

Көндө көнгә ялғай - ялғай,

Айҙар үтә, йылдар үтә.

Япраҡтарын ҡоя-ҡоя

Ғүмеркәйҙәр көҙө етә.

Әйтелмәгән хис- тойғолар,

Үтәлмәгән һүҙ- вәғ(ә)ҙәләр,

Үкендереп-көрһөндөрөп

Бәғерҙәрҙе телеп үтә.

Кисерегеҙ, йән- дуҫтарым,

Янығыҙҙа була алманым.

Тормош йөгөн һеҙ тартҡанда

Иңдәремде ҡуя алманым.

Кисер мине, йән һөйгәнем,

Сайпылдырҙым хистәремде.

Бирә алманым тик үҙеңә

Мөлдәрәмә тулы килеш.

Кисерегеҙ, урман-ҡырҙар,

Тыуып үҫкән ғәзиз тупраҡ.

Мин йөрөйөм сит яҡтарҙа,

Сит-яттарҙан ҡурсыу һорап.

Көҙгө елдәр әсе икән,

Ғүмер үкенесле икән.

Һуңлап ҡына ҡәҙерҙәрен

Белеүҙәре ҡыйын икән.

Ғүмер үкенесле икән...

Көҙгө елдәр әсе икән...