Изге теләктәрҙә булайыҡ!

Теләк ҡабул булһын өсөн көн дә уҡырға кәрәк

Әғуҙү билләһи- минәш-шәйтанир-раҗим.
Бисмилләәһир-рахмәәнир-рахиим Әлхәмдүлилләәһи раббил-ғәәләмиин
Вәс-саләәтү вәс-сәләәмү ғәләә расүүлинә Мүхәммәдин вә ғәләә әәлиһи вә әсхабиһи әҗемәғыйн.

-Йә, Раббым!
Ауырыуға - шифа бир, мохтаҗға - хәйерле ризыҡ бир, аҙашҡанға - туры юл күрһәт, әҗәтлегә - ярҙам ит, бәләгә төшкәнгә - сығыу юлын күрһәт!

-Йә, Раббым!
Бала-оноҡтарга, киләсәк быуындарға тәүфиҡ, һиҙиәт бир.
Ғилем һәм итәғәттә үҫеп, уларға беҙҙән хәйерлерәк быуын булырға яҙһын!

-Йә, Раббым!
Ғаилә ҡормағандарға - хәйерле хәләл ефеттәр, балаһы булмағандарға - изге балалар бир.

 Аллааһүммә раббәнәә әңзилнәә мүңзәләм мүбәәракә вә әңтә хайруль мүңзилиинә.

-Әй, рәхимле, шәфҡәтле Раббым!
Ерҙәр ҙә, күктәр дә Һинең әмереңә бойһона.
Бөтә һөйөнөстәр һәм хәсрәттәр Һинең ҡулыңда.
Теләгән бәндәләреңә һәм теләгән ерҙәргә Һин бәрәкәттәр иңдерәһең.
Теләһәң, ул бәрәкәттәрҙе ала ла алаһың.
-Әй, Раббым!
Торған нигеҙҙәребеҙгә бәрәкәтеңде, рәхмәтеңде, нурыңды һәм һаҡсы фәрештәләреңде иңдер!
Унда йәшәүселәрҙең тәндәренә — сихәт, йәндәренә — тыныслыҡ насип ит!

 Әй, Хафиз булған Аллааһ! Нигеҙҙәребеҙҙе һәм ғаиләләрбезҙҙе күҙҙәребеҙ күрә алған һәм күрә алмаған бөтә насарлыҡтарҙан һаҡла!
Ошо нигеҙҙә һөйөнөп, шатланып, киң ризыҡтар менән ризыҡланып, оҙон ғүмерҙә йәшәүҙәрҙе насип ит!

 Раббәнәә әәтинә фиддүн-йәә хәсәнәтә вә фил әәхыйрати хәсәнәтә вә ыйнәә ғәзәәбәннәәр. Әәмиин! Йә Раббил Ғәләмиин!