Бер яңылыш аҙым

Сәлиә Ғатауллина
Бер яңылыш аҙым

–Ҡыҙым, нишләп был юлы ла кейәүҙе апҡайтманың ?
Ауыр хәлдә түшәктә ятҡан әсәһенең хәлһеҙ генә тауыш менән ҡапыл һорап ҡуйыуы Гөлзифаны тертләтте. Ул тиҙ генә яуап таба алмай бер аҙ шымып торҙо:
– Ул эшләй бит, әсәй, эшенән ебәрмәнеләр... Икенсе юлы бергә ҡайтырбыҙ, тип ҡалды. – Мөмкин тиклем тыныс яуап бирергә тырышты.
– Эйе-е... Ни хәл итәһең, килә алмағас... Бер үҙеңә юл йөрөүе лә ауыр бит, тигәнем инде... Заманаһы ла ниндәй бит әле, кем генә осрамаҫ юлыңда... Эй, ҡыҙы-ы-м, иҫән-һау ғына йөрө инде...
– Эйе, әсәй, шулай. Һин бер аҙ ял итеп ал, арығанһыңдыр, мин бына ошоларҙы ғына сайҡайым да...
Гөлзифа әсәһенең карауаты янында торған тасты алды ла, тиҙ-тиҙ атлап йыуыныу бүлмәһенә йүнәлде. Унда ингәс, ҡулындағы әйберҙәрен иҙәнгә ҡуйҙы, устары менән йөҙөн ҡаплап, тын ҡалды...
“Ах, белмәйһең шул, әсәкәйем, хәлдәремде! Белмәйһең...” Түгелеп илағыһы килде. Юҡ шул, ҡороған Гөлзифаның күҙ йәштәре, күптән ҡороған... “Эҙләгәнеңде таптыңмы, Гөлзифа? Ана бит, үлем түшәгендә ятҡан әсәйеңә лә дөрөҫөн һөйләп бирергә көс тапманың...” Ҡапыл әсәһенең бынан бик күп йылдар элек әйткән һүҙҙәре иҫенә төштө:
– Нисек гонаһынан ҡурҡмайһың, Гөлзифа?! Аҡылыңа кил, апайыңдың рәнйеше төшөр бит үҙеңә!
Шул һөйләшеүҙән һуң ике тиҫтә йыл үтеп тә киткән икән. Дөрөҫ һиҙемләгән әсәһе: төштө рәнйеше апаһының, нисегерәк кенә төштө бит әле...
2
Бер туғандар – апалы-һеңлеле Диләфрүз менән Гөлзифа кемуҙарҙан, ҡыуышып тигәндәй үҫтеләр. Ата–әсәләре, икеһе лә юғары белемле уҡытыусылар, береһенән-береһе матур ҡыҙҙарын ҡаҡмай-һуҡмай, иркәләп кенә үҫтерҙе. Ә шулай ҙа кесе ҡыҙҙары Гөлзифаға иркәләү күберәк эләкте, шикелле. Кинйә ҡыҙ булыуынан файҙаландымы, әллә хәйләкәрерәк тә инеме, ул үҙенә иғтибарҙы күберәк талап итер ине: апаһына яңы күлдәк һатып алһалар, үпкәләп тә, мыжып та үҙенә тағы ла матурырағын алдыра, уйынсыҡ-фәлән менән дә шул уҡ хәл. Диләфрүз үҙе лә һәр саҡ уның яҡлы булды. Ата-әсәһенә шул саҡта:
– Гөлзифаға ла шундайҙы алып бирегеҙ, әтеү мин кеймәйәсәкмен! – тип үҙе үк әйтеп ҡуя. Һеңлеһен бигерәк ныҡ ярата шул ул, уны илатмаҫ, үпкәләтмәҫ өсөн барыһына ла риза.
Шулай йылдар үтә торҙо. Мәктәптә икеһе лә тырышып уҡынылар. Бына Диләфрүз унынсыны тамамланы ла, Стәрлеләге культура-ағартыу училищеһенә уҡырға инде. Ялында ҡайтһа, Гөлзифаға студент тормошон һөйләп, эсен ҡыҙҙыра. Һеңлеһе лә тиҙерәк мәктәбен тамамлап, апаһы янына уҡырға инергә хыяллана. Бер каникулында барып та ҡайтты инде. Эй-й, бигерәк ҡыҙыҡ икән студенттар араһында: береһенән-береһе һәләтле егет-ҡыҙҙар йыйылған бит унда! Кис еттеме, бүлмәләш ҡыҙҙары менән ниҙәр генә ҡыланмайҙар. Үҙҙәрен буласаҡ сәхнә йондоҙҙары итеп хис иткән йәштәр араһында һәләк күңелле Гөлзифаға.
Йәйге каникулына ҡайтҡанда Диләфрүз нисектер үҙгәреп киткәйне. Быға тиклем йылмайып-көлөп, барыһын да мәрәкәләп, өй эсен тик йәм менән тултырып йөрөгән ҡыҙ шымтайып ҡалған. Оҙаҡ ҡына уйға ҡалып йөрөй, үҙенең ирен ситтәренән һиҙелер-һиҙелмәҫ йылмайыу китмәй. Апаһындағы үҙгәрештәргә аптырап ҡалған Гөлзифа түҙмәй, һорашырға булды.
Ғашиҡ булған икән Диләфрүз... Үҙенән бер курс алда уҡыған Стәрле егете менән студенттәр ҡуйған спектаклдә бергә уйнарға тура килә уларға. Нисек тиҙ арала уға ғашиҡ булғанын һиҙмәй ҙә ҡала ул. Репетициянан һуң Радмир ҡыҙҙарҙы ятаҡтарына тиклем оҙатып бара. Ҡыҙҙар уны ихласлап үҙҙәренә күпме саҡырһалар ҙа, уңайһыҙланыпмы, инеп тормай.
Шул көндән һуң Диләфрүздең ғәмһеҙ тормошо бөтөнләй икенсе йүнәлеш ала. Егеттең яғымлы тауышы менән ролендәге ғашиҡ булған ҡыҙына һөйләгән һүҙҙәре ҡолағынан китмәй. Киләһе репетиция булыр кисте Диләфрүз көскә еткереп ала: ваҡыты ла һиңә кәрәк саҡта бигерә-ә-к оҙаҡ үтә икән. Етмәһә, ул көндө репетицияларын, ни сәбәптәндер, икенсе көнгә күсерәләр.
Бына яңынан осрашыу. Репетициялар ваҡытында егет тә, ролендәге һүҙҙәрен бутап, яңылышып бөтә. Бер-береһенә яҡыныраҡ торғанда Диләфрүзгә ҡарамаҫҡа тырыша. Репетицияны көс-хәл менән тамамлайҙар. Был юлы ла Радмир ҡыҙҙарҙы оҙатып килә. Курсташ ҡыҙҙары, уларҙың араһында ниҙер барын һиҙенеп, икәүһен генә ҡалдырып, алға йүгерәләр. Бына улар икәүҙән-икәү генә. Быға тиклем шаярып-көлөп, мәҙәктәр һөйләп, ҡыҙҙарҙың күңелен асып килгән егет ҡапыл тынып, юғалып ҡала. Күпмелер ваҡыттан һуң ғына ҡыйыулығы етеп:
– Диләфрүз, иртәгә кис һин бушһыңмы? Әйҙә, икәүләп осрашайыҡ? – тип һорай.
Диләфрүздең әлегә тиклем бер егет менән дә осрашып йөрөгәне юҡ, ә Радмир уның йөрәген тотошлай яулап алған да инде. Ҡыҙ өндәшмәгәс, егет йәнә батырлығын йыйып:
– Диләфрүз, һин миңә бик ныҡ оҡшайһың! Бая репетицияла саҡта ла, һиңә күҙ ташлауым була, әллә нишләйем дә ҡуям, ролемдең һүҙҙәре лә шундуҡ баштан сығып бөтә. Йә, әйт инде, һин ризаһыңмы? – тип ҡабатлай.
Йөрәге дөп-дөп типкән ҡыҙыҡай бер һүҙ ҙә әйтмәй, ризалығын белдереп башын ғына эйә лә, йүгереп ятаҡханаға инеп китә. Иртәгәһен ҡулына сәскә бәйләме тотҡан егет бүлмә ишеген шаҡый... Шул көндән алып Радмир менән Диләфрүз һәр саҡ бергә. Апаһының һәр һүҙен йотлоғоп тыңлаған Гөлзифа һоҡланып та, көнләшеп тә ҡараны уға шул саҡта. Үҙенең дә ошолай “үлеп” ғашиҡ булғыһы килде...
Ошо яҙҙа мәктәбен тамамлағас, һис шикһеҙ, ул да апаһы янына уҡырға инәсәк. Мәктәптәге бөтә сараларҙа ла әүҙем ҡатнашып йөрөгән Гөлзифаның уҡырға инә алырына һис тә шиге юҡ.
3
Шау-гөр килеп йәй ҙә үтеп китте. Апалы-һеңлеле ике студент ҡыҙ Стәрлегә йүнәлде. Апаһының йөҙөнән серле йылмайыу китмәй: тиҙҙән яратҡан егете менән күрешәсәк бит! Йәйге каникул осоронда улар тик хат аша аралаштылар, Радмир бер нисә тапҡыр Диләфрүз янына ауылға килергә теләген белдергәйне, ҡыҙ ризалашманы. Беренсенән, егет тураһында ата-әсәһе белмәй, икенсенән, уҡыуын тамамлағас ҡына уларҙы шәхси тормошо менән таныштырырға уйлай.
Бер-береһен бик ныҡ һағынып өлгөргән йәштәр шул кистә үк осраштылар. Радмир ул саҡта уҡыуын тамамлап, театрҙа эшләй башлағайны. Диләфрүз осрашыуҙан ҡайтҡас, шәмбе кис училищелә дискотека ойоштороласағын, шунда Гөлзифаны Радмир менән таныштырасағын әйтте.
Дискотекала апаһы янына һушты алырҙай сибәр егет килеп баҫҡас, Гөлзифаның ни сәбәптәндер ҡапыл кәйефе ҡырылды. Улар янында оҙаҡ тотҡарланмай, башым ауырта, тигән һылтау менән ҡыҙ тиҙерәк ятаҡханаға йүнәлде. Бүлмәһенә инеү менән карауатына ауҙы. Үҙе менән ни булғанын аңлай алманы ул. Ауылда саҡта Радмирҙан килгән хаттарҙы апаһы уға ла уҡырға бирер ине. Хаттарын хисле шиғырҙай матур итеп яҙған егеттең үҙен күргәндән һуң бындай тойғолар кисеререн үҙе лә көтмәгәйне. Апаһының ғашиҡ булған егете бығаса Гөлзифа күргән егеттәрҙең береһенә лә оҡшамаған, үтә һөйкөмлө. Гөлзифа үҙен ҡабат бала сағындағылай хис итте: апаһына матур әйбер алһалар, ата-әсәһенә үпкәләп, ярһып-ярһып илаған саҡтары иҫенә төштө.
Әллә... был юлы ла Гөлзифа апаһынан көнләшәме?! Юҡтыр, улай уҡ түгелдер ҙә!
“Һы, Радмирын күргәс, Диләфрүз апаһы шундуҡ ҡояштай йылмайып ебәрҙеме?! Ә тегеһе, килештергән булып: “Диләкәй, мин һине шундай һағындым!”– тигән була. Биҙа икән берәүҙәр?! Кисә генә осрашҡайнылар ҙа баһа...”
Гөлзифа үҙен нисек тә тынысландырырға тырышты. Тиҙ арала уның үҙенә лә берәй бик шәп егет менән танышып алырға кәрәк! Дискотеканан ҡайтҡас, апаһының бүлмәләш ҡыҙҙары менән көлөшә-көлөшә сәй эскәндәрен ишетеп ятһа ла, ҡаты йоҡлағанға һалышҡан Гөлзифа урынынан ҡуҙғалманы.
Тынғыһыҙ студент тормошо башланғас, ҡыҙҙарҙың ваҡыттары тығыҙланды. Ул арала Радмирға ла әрмегә китергә ваҡыт етте. Һөйгәне менән хушлашҡандан һуң бойоғоп ҡалған Диләфрүз почта килеүен түҙемһеҙлек менән көтөп ала. Вәғәҙәләр биреп оҙатып ҡалған егетенең һөйөү хаттарын һеңлеһенә лә уҡырға бирә. Хаттарҙы бик ҙур ҡыҙыҡһыныу менән уҡыған Гөлзифа ҡайһы саҡта хатта икеләнеп тә ҡуя: ундай ҙа иркә һүҙҙәрҙе Радмир “әртис” булғаны өсөн генә яҙалыр төҫлө. Шунан ул апаһына ҡарай ҙа, баш сайҡай: ул тиклем “алла” итеп күрерлек әллә ни ере юҡ та шикелле, ниҙә икән сәбәбе? Тик үҙенең уйҙарын апаһына һиҙҙермәй.
Бер ялында поезд менән Белоретҡа ҡайтҡанында, Өфөлә сәнғәт институтында уҡыған студенттар менән бергә ҡайттылар. Шул саҡта Сибай егете Зөфәр менән танышты Гөлзифа. Күңелле итеп аралашып килә торғас, бер-береһенең адрестарын алышып айырылыштылар.
Улар хат аша аралаша башланылар. Тәүге мәлдә уйынлы-ысынлы тигәндәй башланған аралашыуҙар тора-бара етди мөнәсәбәткә әүерелде. Гөлзифа баштан-аяҡ мөхәббәт даръяһына сумды.
Ҡышҡы каникулдарында оҙон-оҙаҡҡа һуҙып тормай, өйләнешеп тә ҡуйҙылар. Бер-береһенән йыраҡ йәшәү сәбәпсе булдымы, бер нисә айҙан һуң аралары һыуынды ла ҡуйҙы. Кистәрен бүлмәһендә бикләнеп ултырыуҙан ялҡҡан Гөлзифа, әхирәттәренән ҡалмай, дискотекаларға йөрөй башланы.
Бер килгәнендә һөйгәнен бүлмәһендә тап итмәгән егет, Гөлзифаны дискотекала дуҫ-иштәре араһында осратты. Ялға килерен алдан яҙмаған Зөфәр ҡапыл алдына килеп баҫҡас, Гөлзифа албырғап ҡалды: сөнки ошо минутта ул үҙе менән бергә уҡыған курсташ егеттең ҡосағына һыйынып тиерлек, ниҙер хаҡында һөйләшә ине. Әлбиттә, хыянат хаҡында һүҙ ҙә юҡ, тик иренә быны бер нисек тә иҫбатлай алманы. Һөйгәненең ҡылығынан ғәрләнгән ҡыҙыу ҡанлы егет шул көндө үк Өфөгә ҡайтып китте. Гөлзифаның аңлашырға теләп яҙған хатына ла дорфа ғына итеп яуап яҙҙы. Ә хыялдары матур ине: уҡыуҙарын тамамлағас, Гөлзифа сәнғәт институтына уҡырға керә, ә ире драма театрында эшләй башлай. Бер-бер артлы балалары тыуасаҡ: бер ҡыҙ, бер малай. Гөлзифа уҡыуын тамамлағас, ул да ире эшләгән театрға урынлашасаҡ. Икеһенең дә отпуск көндәре тура килгәндә сәйәхәткә сығасаҡтар. Ҡара диңгеҙҙә лә, үҙебеҙҙәге иң яҡшы курорттарҙа ла ял итәсәктәр...
4
...Ҡапыл ҡолағына ыңғырашҡан тауыш салынып ҡалды. Ишеккә һөйәлеп, уйға сумып торған Гөлзифа тиҙерәк әсәһе янына ашыҡты. Янына ҡыҙы килеп баҫҡас, әсәһе:
–Эй-й-й, Хоҙайым, ниндәй гонаһтарым өсөн мине был хәтлем дә ыҙалатаһың инде? – тип әйтеп ҡуйҙы. Гөлзифа уға ауыртыуҙы баҫа торған укол яһаны ла, янына ултырҙы. Әсәһе уға шул тиклем йәл ине. Тик нисек кенә ярҙам итергә һуң?!
Ата-әсәһе бик бәхетле парҙар ине. Күгәрсендәй гөрләшеп, бар эштәрен кәңәшләшеп, үҙ-ара бик татыу йәшәнеләр. Йорттарында бар нәмә етеш, яйлы ине. Һөйөклө ҡыҙҙарын да бәхет-шатлыҡтар ғына теләп үҫтерҙеләр. Тик ҡыҙҙары Диләфрүз... йәшләй генә, ата-әсәһен ғүмерлек утҡа һалып, был донъяны ташлап китте. Бындай оло ҡайғынан тиҙ арала ҡартайып киткән ата-әсә нисек тә үҙҙәрендә көс табып, бер-береһенә терәк-таяныс булып, ҡыҙҙары Гөлзифаның да ғаиләһенә ярҙам итеп йәшәнеләр. Тик бынан бер нисә йыл элек атаһы ҡапыл ғына йөрәк өйәнәгенән вафат булып ҡуйҙы. Әллә ошо юғалтыуҙарҙан, әллә башҡа сәбәптәнме, әсәһе һуңғы арала бик йыш ауырый башланы. Тәүҙә йөрәк, ҡан баҫымы менән яфаланһа, һуңғы айҙарҙа күҙгә күренеп ябыҡты. Хәле бөтөүгә, тән температураһы йыш күтәрелеүгә зарланып, күберәк урында ята башлағас, Өфөлә тикшеренеү үтергә ҡушҡайнылар, башҡала табиптары әсәһендә яман шеш таптылар. Операция яһарға һуң булып сыҡты. Дауаханала тейешле процедуралар алып бөткәндән һуң өйөнә ҡайтарҙылар. Бына ике аҙна инде Гөлзифа әсәһенең янынан китмәй. Эш урынынан ваҡытынан алда отпускыһын һорап алды ла, көнө-төнө уны тәрбиәләй.
–Эй, ҡыҙы-ы-м, һине генә ыҙалатам шул... Әле бына саҡ ҡына йоҡлап киткән инем, шул арала өләсәйеңде, атайыңды... Диләфрүз апайыңды ла күреп бөттөм... Оҙаҡҡа бармамдыр инде... Эйе-е... оҙаҡҡа бармам... Һин... Гөлзифа ҡыҙым, зинһар, артыҡ бөтөрөнмә, һәр кемгә лә бер заман үлем киләбит ул...Үҙең генә бирешмә, ана бит, һуңғы аралаҡайһылай ябығып-ҡарайып киттең... Мин ней, ашарын ашаған... йәшәрен йәшәгәнмен инде, китһәм дә була...
Әсәһенең ашығып-ҡабаланып һөйләгән хәбәрҙәрен тыңлаған Гөлзифаға ул шул тиклем йәл, тик уколдарынан башҡа хәлен еңеләйтерҙәй бер ярҙам да күрһәтә алмай шул. Исмаһам, ашап алһа, көс-хәл кереп китер ине лә... Тамағына тәғәм ризыҡ үтмәгән әсәһе бөгөн дә тик әскелтем алма һутынан ғына ауыҙ иткәйне. Башҡаса бер ни ҙә бармай, тине.
– Кискегә берәй нәмә әҙерләйем әле, әсәй,инәйемдәр ҙә килергә тейеш бөгөн. Һин бераҙ ғына яңғыҙың ятып тор,йәме?– Гөлзифа иркәләп кенә әсәһенең ҡулынан һыйпаны. Саҡ ҡына ҡағылды кеүек, әммәәсәһе шунда уҡ бик ныҡ ыңғырашып ҡуйҙы. Ана шулай, саҡ ҡына ҡағылһаң да, ауыртыуына түҙә алмай, ҡысҡырып ебәрә. Хатта кейемен алыштырыуы ла уға үтә ауырға тура килә. “Бөтә күҙәнәктәрем тотошо бер юлы ауырта инде әллә?” –ти үҙе, ғәфү үтенгәндәй,мөлдөрәп ҡарап.
Гөлзифа аш-һыу бүлмәһенә сыҡты. Ҡыҫтыбый бешерергә булды. Әсәһе лә, бәлки, ауыҙ итер. Күптән инде үҙенең дә ҡамыр аштарына тотонғаны юҡ, һуңғы ваҡытта ашау тураһында бөтөнләй үк онотоп ҡуя. Янында маҡтап-маҡтап ашаусыһы булмағанғалыр, күрәһең...
“Диләфрүз апайыңды ла төшөмдә күрҙем...”
“Ах, әсәй, әсәй, үҙеңдә аңғармаҫтан, йөрәгемдең мәңге уңалмаҫ яраһына услап-услап тоҙ һыланың да ҡуйҙың шул!”Гөлзифа йөрәгенә тотондо. Юҡ, һаман дабылай барһа, үҙе лә оҙаҡламай түшәккә ятасаҡ. Тынысланырға, үҙен нисек тә ҡулға алырға кәрәк! Һыуытҡыс кәштәһенән “валидол” алып ҡапты ла, ашығып бәрәңге таҙартырға тотондо. Уны бешерергә ҡуйғас, ҡамыр баҫты. Нисек кенә уйламаҫҡа тырышһа ла, үткәндәрҙең ҡоршауына килеп ҡапҡайны инде ул...
5
Теге саҡта, Зөфәре ташлап киткәндән һуң, Гөлзифа оҙаҡ ҡына күңеленә тыныслыҡ табаалмай, ғазапланды. Көндөҙ дәрестәренә, репетицияларға әүрәп ваҡытын уҙғарһа, төндәрен үткәреүе бик ауыр ине. Буҫлығып илай-илай, таңға тиклем мендәре манма һыу булып бөтә. Диләфрүз апаһы нисек тә уны әүрәтергә тырыша, бар ваҡ-төйәк эштәрҙе лә үҙе башҡара. Радмирҙан хат килеп төшкәндә, ҡыуанысын йәшерә алмай, апаһының һикереп төшөп бейеп алғанын да күреп ҡалһа, Гөлзифаның уғата иренә асыуы арта, шул минутта бар нәмәне дөбөр-шатыр емереп ташларҙай була.
Ваҡыт дауалай. Тора-бара Гөлзифа ла тынысланды. Инде төндәрен дә тыныс йоҡлай. Әхирәттәре менән дискотекаларға, төрлө сараларға йөрөй. Егеттәр менән дә осраштырғылай. Тик бынан ары аҙымдарын үлсәберәк баҫырға тырышты, тәүге осраҡтағы кеүек баштан-аяҡ мөхәббәт диңгеҙенә суммай, ирекле йөрөүҙе артығыраҡ күрҙе.
Шул йылда Диләфрүз апаһы уҡыуын тамамлап, үҙҙәренең ауылына эшкә ҡайтты. Тыуып-үҫкән ауылындағы күптән инде һәләтле белгестәргә мохтаж клубтарында художество етәксеһе булып эш башланы. Беренсе көндән үк башкөллө мәшәҡәттәргә сумды.Тиҙ арала талантлы ауылдаштарын йәлеп итеп, тамашалар әҙерләне. Йәйге каникулына ҡайтҡан Гөлзифа апаһы ҡуйған спектаклде ҡарап, күҙ йәштәрен тыйып ала алмаған ине. Нисек аҙ ғына арала шундай уңышҡа өлгәште икән Диләфрүз апаһы тип, һушы китеп аптыраны шул саҡта.
...Октябрь аҙаҡтары ине. Гөлзифа ауылына аҙыҡ-түлек артынан ҡайтып килергә булды. Көндәр аяҙ, йылы торған саҡта тейәнеп килгәне яҡшыраҡ булыр. Ныҡлап һыуытып, ҡар яуып ебәрһә, юл йөрөүҙәр ҡыйынға төшәсәк. Ҡайтып еткәс, ата-әсәһе янында бераҙ ғына булды ла, тиҙерәк клубҡа ашыҡты. Был көндө, әмәлгә ҡалғандай, Диләфрүз апаһы күрше ауылға концерт менән киткәйне.
Гөлзифа юл ыңғайы әхирәтенә һуғылды. Өфөлә мединститутта уҡып йөрөгән Әнисә лә ялға ҡайтҡан икән. Әхирәттәр ҡыуанышып күрештеләр ҙә, тиҙерәк урамға ашыҡтылар. Аулаҡта ҡалғас, Әнисә:
– Бөгөн класташтар менән аулаҡта йыйылышабыҙ. Мәүлиҙәнең ата-әсәһе ҡалаға ҡунаҡҡа киткәндәр. Уларҙың өйөндә бер аҙ булғас, клубҡа бергәләшеп барабыҙ! – тип шыбырланы.
Мәүлиҙәләрҙә табын әҙер ине инде. Йәштәр осрашыу хөрмәтенә вино тултырылған бокалдарын күтәрҙеләр. Күңел асып бер аҙ ултырғандан һуң дискотекаға йүнәлделәр.
Гөлзифаға бөгөн ифрат күңелле. Винонан һуң кәйефе тағы ла нығыраҡ күтәрелгән ҡыҙ рәхәтләнеп, бар донъяһын онотоп бейеп йөрөгәнендә, барыһының да ишек яғына төбәлеп, бейеүҙәренән шып туҡтап ҡалғанын абайланы.
Йәштәрҙең иғтибарын йәлеп иткән яҡҡа күҙ һалғас, үҙ күҙҙәренә ышанмай торҙо. Бына Гөлзифа ҡоласын йәйеп, ишек янында баҫып торған һалдат кейемендәге һушты алырҙай сибәр егеттең ҡосағына ташланды:
– Радм-и-и-р, һин бит был?!
Гөлзифаны шунда уҡ таныған һалдат та был осрашыуға бик ныҡ ҡыуанды.
– Ә Диләфрүз нишләп күренмәй һуң? – Радмир аптырап тирә-яғына күҙ һалды.
– Ул бөгөн бында юҡ шул! Күрше ауылға концерт менән сығып киткәндәр икән, һуң ғына ҡайтасаҡтар. Мин үҙем дә уны күреп өлгөрмәнем, – Ҡапыл ғына күңелһеҙләнеп ҡалған егетте шулай йыуатып маташты Гөлзифа. Тик, ни сәбәптәндер, мейеһендә:
”Шул кәрәк һинең Диләкәйеңә!”– тигән уй сағылып уҙҙы. Егет кисә кис кенә хеҙмәтенән ҡайтып төшкәнен, туғандары менән бер аҙ ғына булғандан һуң, тиҙерәк уларҙың ауылына юлға сыҡҡанын һөйләп бирҙе. “Апайыңды бигерәк һағындырҙы бит, әй!”– тип тә өҫтәне. Ауылға килеп төшкәс, Диләфрүздәрҙең өйөн эҙләп тә тормай, Радмир тапҡыр клубҡа килгән икән. Был ваҡытта барыбер эшендә буласаҡ, тип уйлаған