Мин күктәрҙән һине һорап алдым...

Мин күктәрҙән һине һорап алдым,
Һорап алдым ошо донъяларға!
Теләгемде ҡат-ҡат ҡабатланым,
Ураным да моңло доғаларға.

Мин күктәрҙән һине һорап алдым,
Теләп алдым өҙөлөп һөйгән өсөн,
Тыумаҫ элек йөрәгемә тулған
Һөйөү нуры бит һин, бәләкәсем.

Һинең менән бергә бәхет тыуҙы,
Һөйөү тыуҙы ташып даръяларға,
Мин таптыммы һине, һинме мине -
Тыуҙым төҫлө ҡабат донъяларға.

Эй, матур ҙа тормош һинең менән,
Балаҡайым, йөрәк-бауырҡайым.
Әсәйлекте тоймай мәхрүм ҡалһам,
Белмәҫ инем бәхет дарыуҡайын...

Мин күктәрҙән һине һорап алдым,
Моңдан ғына торған ҡошсоғом һин!
Рәхмәт һиңә, доғаларым тыңлап,
Йөрәк бишегемә ҡунған өсөн!

Светлана Насырова.