Ир тағын кире артҡа әйләнеп саба

Көлһәң ... көлөрһөң дә...

Мине бәрей баҫтырҙы

Бер ир таң менән тороп бер кемгәлә һиҙҙермәйсә самогонға барырға була (бахмурҙан булған, күрәһең). Ләкин төпкө булмәлә балалары янында ятҡан ҡатыны йоҡламаған була. Ул ире сығып китеү менән был таң менән ҡайҙа сыҡты әле тип дояркаларҙың аҡ халатын тиҙ генә өҫтөнә һала ла ире артынан сыға.

Ләкин баҡсаға сығыу менән теге яҡ остан алпан-толпан атлап килгән ирҙе күреп кем икән ул тип (үҙ ирен танымайса) картуф араһына йәшеренә. Ирен яҡындан танығас, йәшеренгән урынынан сығып баҫа. Эше уңған ире күңелле генә көйләп килгән еренән ҡапыл алдында аҡ нәмәне күреп ултыра төшә. Быға ни булды икән тип ҡатын ир янына ашыға. Ә ир кеше был ни ғәләмәт тип ҡото осоп ултырған еренән һикереп тороп урамға ҡаса. Быға тағы ни булған тип ҡатын бының тағын ҡаршыһына сыға. Ир тағын кире артҡа әйләнеп саба. Шулай бер килке баҫтырышҡас, ир кеше нисектер өйөнә инә һалып ишекте элә лә, малайҙарын уятып “ана, урамда мине аҡ бәрей баҫтырҙы!” ти икән.

Шул мәл өйгә ҡайтып еткән ҡатын “ас ишекте, ас!” тип туҡылдата икән. Ҡурҡынған ир улдарына “ана, күрәһегеҙме, ишетәһегеҙме, ишекте ас ти, асмағыҙ, ишекте асмағыҙ!” ти.

Улдарының береһе әсәһенең тауышын танып “был бит әсәй” тип ишекте барып аса. Ҡатыны килеп кереү менән“күрҙеңме аҡ бәрейҙе, күрҙеңме, мине урам буйлап баҫтырҙы” ти икән ҡото алынған ир.

“Юҡсы, бер ни күренмәнесе” ти икән ҡатын мут йылмайып. Ҡатыны өйөнә ҡайтып еткәс кенә аңлай иренең ниңә унан ҡурҡып ҡасҡанын. Шуға ла өйгә инер алдынан халатын тышта сисеп ҡалдырған була иренән туҡмалмаҫ өсөн.(ә ире уҫал булған тиҙәр).

Шунан һуң был ағай төнөн тышҡа сыҡмаҫ булған ти, эскене лә көндөҙ һатып алып ҡуйыр булған.

Айгөл.